Wieczór z kulturą w Prostkach

SPOTKANIE POETYCKIE Z JÓZEFEM BUDZIŃSKIM   

W czwartek, 17.05.2018 roku, o godzinie 18.00 w Domu Spotkań z Kulturą w Prostkach po raz kolejny odbyła się kameralna uroczystość z cyklu „Wieczór z kulturą i sztuką ludową”.

Gościem specjalnym był poeta, eseista Józef Zenon Budziński autor znanych utworów literackich pisanych delikatnym słowem i filozoficznych szkiców eksponujących eseje w zadbanej formie przekazu. Zaskakująco empatyczny autor jest również niekwestionowanym zwolennikiem kulturalnego humoru o właściwościach zdolnych wywołać wybuch śmiechu.  

      Przyjaciół Prostek i słowa pisanego powitała p. Helena Penkiewicz – prezes Stowarzyszenia Inicjatyw Społecznych „Nasze Prostki”. W spotkaniu uczestniczyli: Józef Zenon Budziński – poeta, gospodarz kulturalnego wydarzenia Wójt Gminy Prostki – Mirosław Orłowski z żoną Barbarą, sekretarz Gminy Prostki – Janusz Krause, przyjaciel wspomagający SIS – Wiesław Wojtach z Ełku, zarząd SIS, przedstawiciele jednostek samorządowych w Prostkach, akordeonista jako umuzykalniony wykładowca z Ełku, kolejarska brać umiłowanego poety, brat autora, przyjaciele kultury, poeci z okolicznych miejscowości i mieszkańcy Prostek.  W spektakularnym wydarzeniu lokalnym uczestniczyło 46 osób.

    Doskonałą narrację utożsamianą z poetą prowadziła p. Helena Penkiewicz. Zdawało się, że w rozmowie będącą sztuką konwersacji z autorem, ujawniała swoje istnienie w Jego poezji. Pani Helena przekazała słowem jak dokumentem, że zna większość wydarzeń, zarówno z przeszłości jak i z teraźniejszości oraz psychikę bohaterów w utworach poety. Pytała o znajomość autora z księdzem poetą Janem Twardowskim, ks. kard. Stanisławem Dziwiszem, etc. Pytała o biografię łącznie z utratą Matki, o współpracę z postaciami unoszonymi alegorią chwały literackiej w kraju i za granicą.  Wywiad wyzwalający myśli poety wydawał się być lekki, zaplanowany i przyjemny w odbiorze, świadczył o odwadze, kreatywności intelektualnej i korzystania z zimnej krwi.

Do poety padały pytania z sali. Sekretarz Miasta Grajewa – Ryszard Wolwark, poprosił autora, żeby wyzbył się dziedzicznej skromności i ujawnił znajomość z mistrzem mowy polskiej–Bogusławem Kaczyńskim. Co najmniej sześciu przypadkowych lektorów z sali czytało utwory poety. To niezwykle wyreżyserowane, ciekawe, poznawcze i pouczające spotkanie jakoby epickie, bogate we wrażenia trwało trzy godziny. Przekaz i odbiór wiedzy połączonej z kulturą i konsumpcją ciast własnego wyrobu Przyjaciół SIS i Poety– obrazowało pozytywną przestrzeń kultury Gminy Prostki. Uczestnicy spragnieni słowa poetyckiego czuli się jak w rodzinie o nazwisku – Prostki. Królowała atmosfera jedności, miłości i szacunku, którą podsycał Poeta, Wójt, Prezes SIS i Słuchacze.  

Józef Zenon Budziński – twórca o wyjątkowej wrażliwości na piękno przyrody i ducha jest doświadczonym w życiowych wzlotach i dramatach. Jak mało kto potrafi docenić symbiozę człowieka z naturą w duchowym wymiarze egzystencji.  

W strumieniu poetyckiej sztuki najnowszy tomik dojrzałego literacko J.Z. Budzińskiego można uznać za rarytas pędzący rozgrzaną lokomotywą do skrystalizowanego celu.  Dobra poezja skłania autora do renomowanych twórców polskiej literatury współczesnej.

Zapewne różnorodność treści ujęta w logicznych metaforach dotrze do oczekującego Czytelnika, rozbawi go, a nawet wzruszy. Tym bardziej, że poetycka melodyka utworów jest wyraźna, a ich nowoczesna metaforyka niejednokrotnie pobudza do refleksji powodujących świadome przeżywanie estetycznych wrażeń. Subtelność treści pozwala w przyjemny sposób czuć się wolnym dla tych, którzy poza spotkaniem żywego i tak niedawno uwolnionego słowa poetyckiego, nie odczuwają zbytnio wolności istnienia.

Po 73 latach od zakończenia II w. św. i w 100. rocznicę Niepodległości odrodzony nurt literacki w rejonie grajewskim doczekał się wielu twórców kultury, jak: Apoloniusz B. Ciołkiewicz, Maria Ciołkiewicz, Antoni Czajkowski, Stanisław Bałdyga, Józef Z. Budziński, Tomasz Dudziński, Teresa Gajdowska, Anna Jachimska, Zenon Kamiński, Bożena Kuczyńska, Stanisław Prokop i szereg innych. Pośród literatów znajdują się twórcy o szerokim zakresie uzdolnień. Ilość wysoko cenionych twórców jest na tyle wystarczająca, że mogliby udział brać w imponującym turnieju, jako – slamie poetyckim. Publiczna rywalizacja poetów w znacznym stopniu ożywiłaby poetyckie wieczory i potwierdziłaby kulturalną demokratyzację życia wpisaną we współczesną cywilizację rejonu. Tę działalność propolską wzbogaca kwitnąca „Grajewska Kultura Niezależna”, w której świetlana postać mgr inż. Antoniego Dudzińskiego szczególną troską otacza i promuje grajewskich twórców perfekcyjnego słowa. Warto się cieszyć, że na szczycie rozwoju kultury powiatu grajewskiego znajduje się nie tylko jej pasjonat, ale wytrwały i niezastąpiony „człowiek orkiestra”, którym jest Pan Dudziński z Rodziną.           

KIM JEST JUBILAT      

Józef Zenon Budziński, obchodzący 30-lecie pracy twórczej, urodził się we wsi Stare Juchy. To najstarsza miejscowość na dawnej ziemi Jaćwingów. Wieś położona jest w kierunku północno-zachodnim od Ełku. Fanatyk wielu dziedzin sztuki mieszka w Grajewie, a pracuje w PKP InterCity Warszawa. Poeta debiutował w 80-tych latach XX w.  w „Słowie Powszechnym”. Wiersze o różnej tematyce publikowano w wielu antologiach, w prasie regionalnej, kolejowej i krajowej. Mimo, że wydał już wiele tomików własnych, jest wciąż aktywny w ogólnopolskim życiu kulturalnym. Poeta jest laureatem wystaw, konkursów poetyckich i spotkań autorskich. Z bogatym dorobkiem poetyckim występuje w szkołach, świątyniach, domach kultury i bibliotekach. Sprawdza się w miłości do literatury. Ponadto autor zanurzony lub osaczony przez geny stał się pasjonatem bibliotekarstwa, malarstwa, rzeźby jak również użytkowej sztuki ludowej.     

Poeta i eseista szkiców filozoficznych jest nieposkromionym pracoholikiem. Jego utwory poetyckie i eseje publikowane były w kilkudziesięciu antologiach o różnej tematyce, tłumaczone na języki: białoruski, ukraiński i estoński. Laureat wielu nagród ogólnopolskich jest też osobą delikatną, wyrozumiałą, inteligentną i umiejącą słuchać innych. Głęboko uduchowiony i zhumanizowany daje z siebie miłość, radość i nadzieję. Nie jest to dziwne, bowiem jest człowiekiem wielkiego formatu, bo przyjaznego serca. Pracując zawodowo i społecznie w niewyjaśniony sposób znajduje czas na aktywne funkcjonowanie jako Członek Europejskiego Stowarzyszenia Kultury w Wenecji.  

INSPIRUJĄCE UWAGI, CZYLI JAK POECI PATRZĄ NA SWOJĄ TWÓRCZOŚĆ

    Poezję można porównać do palety barwnej, na której toczy się zacięta gra światła i cienia. W kreatywnej warstwie poezji miejsce cieni zastępuje blask światła, a wyimaginowane słowa koniecznie zajmują właściwe miejsca. Bezpośrednie kontakty z autorami uczą świadomego odbioru literatury, pogłębiają wrażliwość i kulturę języka odbiorcy i stanowią inspirację do czytania.  

Cieszy to, że uczestnicy wsłuchują się w poezję, która przemieszcza ich w abstrakcyjny świat, widziany duszą autora z przejawami motywów podróży. Jednak podróż przez życie od Czytelnika zależy, autor jedynie ją sugeruje. A jeśli w utworze odnajdziesz Czytelniku lustrzane odbicie, zatrzymaj się po kropce (jeśli ona tam jest) na zalecaną refleksję. Takie założenie stawia poeta.   

Podczas, gdy Czytelnik pochłania myśli zawarte w każdym wyrazie, wersie, strofie i metaforze, autor obserwuje ich mimikę, gesty i w jednej chwili chciałby być tam, gdzie w łańcuchu słów wyraził się nieprecyzyjnie.  J.Z. Budziński jest świadomy, że w każdej biesiadnej odsłonie Jego wiersze nabierają nowego kolorytu. On z pozycji autora zaczyna patrzeć na twórczość inaczej.

Człowiek nie jest istotą doskonałą, a jego dzieła nie do końca nasycone są społecznym blaskiem, dlatego każdy z pisarzy, a szczególnie poeci uszlachetniają non stop swoje utwory, nawet wówczas, kiedy inni są nimi zachwyceni.  Poeci patrolując strefę kultury są często sceptyczni wobec języka, który stosują w poezji. Ten rodzaj kontroli może być kwestią polskiej nostalgii, która oczyszcza wiersze pozostawiając ukryte w ich wersach piękno, miłość i prawdę.    

Kto powie tak, jak poeta – o słowo z mojego serca płynące, uwielbiam cię, że jesteś we mnie.  

    PROSTKI W MIKRO KONTEKŚCIE HISTORYCZNYM   

    Prostki leżą na terenie jaćwieskiej osady, gdzie w 1432 r. trzej bracia Jan, Kacper i Mikołaj Prostkowie postanowili założyć wieś o nazwie pochodzącej od ich nazwiska. Miejscowość Prostki posiada piękną a jednocześnie ponurą historię, którą kształtowali Jaćwingowie i Prusowie.  Dziś problemy kwitnącej wsi gminnej doskonale rozumie i realizuje jej przyszłość wójt – Mirosław Orłowski, który już przez piątą kadencję (od 1994 r.) wzorowo piastuje tę funkcję.    

Trzeba umieć żyć we wsi tak dużej jak małomiasteczkowe Prostki z liczbą ok.  3000 mieszkańców, a tworzyć w niej kulturę rozległego miasteczka. Wieś posiada uwarunkowania miejskie i ambicje do osiągnięcia statusu miasta.  

UDANA PROMOCJA

    Spotkanie w Prostkach było podsumowaniem jubileuszu 30-letniej twórczości literackiej poety, ale i literacką zabawą w realną kulturę, której dla wielu w naszych czasach jest brak.      

Prostki nieprzypadkowo w majowy dzień 2018 roku stały się dla wielu zwolenników pomostem Wieczoru z Kulturą, bowiem Prostki pragną kultury. Tym razem gościem wieczoru był poeta Józef Z. Budziński. Jubilat otrzymał życzenia, kwiaty, drobne upominki i usłyszał 100 lat!  Była też akordeonowa muzyka na żywo wykonana przez doktora Jana Olejnika z Ełku (ze względu na prawa autorskie kojarzonych melodii dałem jej w filmiku tylko kilka akordów).   

Wieczór w przyjaźni z kulturą był bardzo dobrze zorganizowany przez prezesa –Stowarzyszenia Inicjatyw Społecznych „Nasze Prostki” – Helenę Penkiewicz i członka SIS - Monikę Niedzielewską przy wsparciu i pod patronatem Wójta Gminy Prostki – Mirosława Orłowskiego.

      Wydarzenie kulturalne z grajewskim poetą, w sąsiedzkiej dla Grajewa gminie Prostki, patronatem medialnym objął Portal Internetowy e-Grajewo.pl

Wydarzenie kulturalne z grajewskim poetą, w sąsiedzkiej dla Grajewa gminie Prostki, patronatem medialnym objął Portal Internetowy e-Grajewo.pl.

GALERIA ZDJĘĆ

                                       Tekst, zdjęcia i film© Stanisław Orłowski