Geneza  szkolnictwa zawodowego – p o w. G r a j e w o  

PŚSZ w G r a j e w i e 1950/52

Dyrektor (IV) 1951- p. Wolwark, (V) 1952 Władysław Horodyński

Dyrektor DOSZ– Henryk Smaczny (Dyrekcja Okręgowego Szkolenia Zawodowego w Białymstoku, od 1949 r.)

Dyrektor CUSZ – Janusz Zarzycki (Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego w Warszawie, od 1949 r.)

      PS. Poniższe materiały po raz pierwszy publikowane, to wspomnienia, oparte na dokumentach i opowiadaniach osób autorytatywnych pod względem przekazu materiałów do monografii Szkoły Zawodowej, w tym faktów dydaktycznych, wychowawczych, politycznych i gospodarczych minionego okresu. Materiały autentycznych wydarzeń w PŚSZ w Grajewie uzyskałem od dyrektorów, nauczycieli, pracowników adm. i absolwentów w Grajewie, Ełku, Białymstoku i Szczuczynie w latach 1963-1976.

Dla utrzymania tzw. „ducha czasu”: hierarchie, nazwy, wyrażenia, zachowane są w wersji oryginalnej. W budowie zdań zachowano niezmienioną formę ekspresji językowej, morfologię i składnię stosowaną w chwili zapisu pozyskiwanych informacji.

         SUPLEMENT DO CHRONOLOGII WYDARZEŃ. Grajewo, prawa miejskie otrzymało w roku 1540, a po ich utraceniu odzyskało je ponownie dopiero 4 lutego 1919 roku. Dodatkowo w roku 1919 powstała pierwsza średnia szkoła w Grajewie – Gimnazjum Ogólnokształcące. Jednak tym razem, miasteczko to już o rok wcześniej, bo w1918 – otrzymało w darze – bezpowrotną siedzibę powiatu szczuczyńskiego. Jednak trzeba było 30 lat czekać na kolejną, historyczną decyzję również z korzyścią dla Grajewa. Oto, rozporządzeniem Rady Ministrów z 23.02.1948 r., nazwa Powiat Szczuczyn z siedzibą w Grajewie, stosowana od przeniesienia przez Niemców 01.03.1918 r. siedziby powiatu ze Szczuczyna do Grajewa, została zastąpiona 12.03.1948 r. ostateczną nazwą – Powiat Grajewo.     

      Mimo poniżenia i wymuszonej symbiozy Szczuczyna z Grajewem, z siedmiomiesięcznym opóźnieniem, 15 września1948 roku odbyła się inauguracja – Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej w Szczuczynie i roku szkolnego 1948/1949. Na uroczystość przybyli: przedstawiciele partii, Urzędu Bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej, kurator z Kuratorium Okręgu Szkolnego Białostockiego, burmistrz Szczuczyna Bolesław Goliczewski, uczniowie i rodzice. Uroczystość otworzył i gości powitał założyciel i pierwszy dyrektor PŚSZ w Szczuczynie Wincenty Lewkowicz. W tym czasie, w roku szkolnym1948/1949, grajewska PŚSZ obchodziła 1. rocznicę inauguracji. Tylko trzy lata dwie, sąsiednie, średnie szkoły zawodowe istniały równolegle. Od września 1951 r. PŚSZ w Szczuczynie przestała istnieć. Na jeden rok, do września 1952 roku połączono ją z PŚSZ w Grajewie.  

      Szkoły w Szczuczynie omówię dokładniej w następnych odcinkach. Tymczasem powróćmy do historii, w tym do personaliów upadającej oświaty zawodowej w ginącej PŚSZ w Grajewie.

DYREKTORZY W PŚSZ W GRAJEWIE W LATACH 1947-1952

I. Pani Kiełczewska, II. Leokadia Różańska, III. Pan Wolwark (.), IV. Władysław Horodyński.

 KIEROWNICY WARSZTATÓW SZKOLNYCH W PŚSZ W GRAJEWIE 1947-1952

I. Andrzej Jurewicz, II. Roman Tabaka

KIEROWNICY INTERNATÓW W PŚSZ W GRAJEWIE 1947-1952

I. Edward Folwarski, II. p. Kowalski. 

NAUCZYCIELE W PŚSZ W GRAJEWIE 1947-1952

      Miętko Edward – język polski i technologia, Roman Stanisław – nauka o Polsce, Aleksiej Aleksander – j. angielski, Zubkow Włodzimierz – j. rosyjski, p. Dąbrowska – j. rosyjski, Nowikow Weronika – materiałoznawstwo krawieckie, Łozdowska Anna – materiałoznawstwo, Petrajtis Jadwiga – matematyka, Grygo Rozalia – nauczyciel zawodu krawiectwo, Szczęsna Lucyna – nauczyciel zawodu krawiectwo, Narkiewicz Antoni – fizyka, chemia, technologia oraz chór, dekoracje i fotografia, Folwarski Edward – fizyka i chemia, Folwarska Jolanta – materiałoznawstwo i wychowawca w internacie żeńskim, Jurewicz Andrzej – kier. warsztatów szkolnych i wychowawca w internacie męskim, Guzowski Stanisław – technologia, Kisiel Edward – zajęcia praktyczne ślusarstwo, p. Powójski – zajęcia praktyczne, Mutniańska Regina – zajęcia praktyczne krawiectwo, Mutniański Romuald – nauczyciel zawodu ślusarstwo, Próchnicki Edward – zajęcia praktyczne ślusarstwo (przeniesiony ze Szczuczyna), Archacki Piotr – zajęcia praktyczne kowalstwo (ul. Woj. Pol. 39a), Józef Maciejewski – zajęcia praktyczne kowalstwo, Kiełczewski Józef – zagadnienia społeczno-gospodarcze.

PERSONEL ADMINISTRACYJNY PŚSZ W GRAJEWIE 1947-1952

Pruchnicka Zofia – sekretarka, Zyskowska Jadwiga – księgowa, Waszkiewicz Jadwiga – księgowość.

          SUPLEMENT DO BIOGRAFII NAUCZYCIELI. Antoni Narkiewicz nazywany przez uczniów "Franek" to postać wybitna. Wszechstronnie zdolny ponadto miły, opiekuńczy o charakterystycznych cechach lubianego nauczyciela i wychowawcy.  Absolwent Szkoły Technicznej na Kresach, studiował przed II w. św. W latach 1947-1952 uczył podstaw elektrotechniki i matematyki w PŚSZ w Grajewie. Po reorganizacji szkół mieszkał w Grajewie i codziennie z uczniami dojeżdżał z Grajewa do Ełku popularnym pociągiem, tzw. "Michałkiem". Jeszcze w roku szkolnym 1972-73 uczył w Zespole Szkół Zawodowych na wydziale elektrycznym w Ełku oraz w Zaocznym Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie. Antoni Narkiewicz, to nie tylko wymarzony nauczyciel, ale i wspaniały, mądry człowiek. Młodzież pamięta jego wykłady przepełnione związkiem merytorycznym z humanitarnym. Uczniowie czuli przed nim respekt, darzyli szacunkiem i byli przywiązani jak do ojca. Antoni Narkiewicz nie był osobą wywołaną z pospolitego szeregu na stanowisko nauczyciela. Był nie tylko utalentowany, ale uczciwy, szczery, bardzo skromny i pracowity.  W życiu rodzinnym posiadał żonę i równie wspaniałych jak ojciec, dwóch synów Leszka i Ryszarda.  

        Nauczyciele grajewskiej tzw. „zawodówki” pomagali nie tylko dla przerośniętych po wojnie uczniów, ale i pracowników. W czasie, kiedy grajewska szkoła zawodowa przeniosła się już do Szczuczyna i Ełku, przed dzierżawionym budynkiem byłej szkoły pojawiły się wojskowe samochody. W szkole było zajmowane i dotychczas nieopuszczone mieszkanie przez rodzinę pracownika z trojgiem dzieci. Wojsko nakazało natychmiast opuścić lokal, bo wprowadza się jednostka wojskowa. W trudnej sytuacji, tę rodzinę do swojego mieszkania przygarnął nauczyciel Piotr Archacki, gdyby nie on rodzina byłaby na ulicy. Po kilku latach mieszkania w ciasnocie rodzina otrzymała przydział mieszkania w bloku, w którym jak na ironię losu mieściło się UBP (Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, skrót UB).  

      W personalnej roszadzie nauczyciel Edward Folwarski przeniósł się do Białegostoku na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Technicznych przy ul. Warszawskiej. Inni nauczyciele przeszli do Ełku i Szczuczyna. Państwo Regina i Romuald Mutniańscy, mieszkańcy Grajewa przy ul. Wilczewo, po zakończeniu pracy w Szczuczynie, zamieszkali w Białymstoku przy ul. Antoniukowskiej 19B/20.   

   SZKOŁY W PROCESIE INTEGRACJI (Varia)

      PŚSZ w Grajewie, od jej powstania w dniu 3 września 1947 r., mimo prowadzenia zajęć technicznych w różnych zakładach prywatnych Grajewa, Szczuczyna i Prostek rozwijała się sukcesywnie. Po przejściu 22 grudnia 1948 r., do przekazanych w dzierżawę przez Ministerstwo Obrony Narodowej budynków pokoszarowych, była – szkołą wymarzoną.  

      Tym czasem, od roku 1950 Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa w Szczuczynie ze względu na rzekomy brak pomieszczeń, zaczęła się kurczyć. Jest to rok charakterystyczny w kraju ze względu na nieudany 10 września 1950 r. zamach na tow. tow. B. Bieruta i K. Rokossowskiego, jako największych dostojników państwa polskiego, których portrety wisiały m. in. w klasach szkolnych.  

Również w Szczuczynie na początku roku 1950 powstała podziemna organizacja TZMP (Tajny Związek Młodzieży Polskiej), której założycielem był uczeń Lucjan Świderski (późniejszy ksiądz). Członkowie podziemia o początkowej liczbie 13 osób, byli uczniami Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej w Szczuczynie, gdzie dyrektorem był Wincenty Lewkowicz i Szkoły Ogólnokształcącej stopnia licealnego w Szczuczynie, której dyrektorem był Józef Pawlukiewicz.  Celem TZMP było: gromadzenie broni, rozbrajanie funkcjonariuszy MO, UB i ORMO, niszczenie portretów dostojników państwowych, gazetek fałszywej organizacji ZMP oraz przeciwstawianie się znienawidzonemu komunizmowi i panoszącemu się zlepkowi ZSRR z jego wodzem tow. Stalinem. W dniu 23. 04. 1951r., dla zbojkotowania Dnia 1Maja, własną ulotkę wywiesili na korytarzu PŚSZ w Szczuczynie. W dniach 3 do 7 lipca 1951 r. zatrzymano 10 członków TZMP, a pozostali rozproszyli się po kraju. Organizatora Lucjana Świderskiego aresztowano i osądzono, innych uwolniono.       

      W tym okresie, dyrektor – Henryk Smaczny z Dyrekcji Okręgowego Szkolenia Zawodowego w Białymstoku(DOSZ), w porozumieniu z dyrektorem (CUSZ) Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego w Warszawie – Januszem Zarzyckim przy wsparciu aktywistów PZPR podjęli decyzję o przemieszczeniu i komasacji szkół. Całe klasy uczniów, razem ze sprzętem PŚSZ w Szczuczynie, jedno po drugiej odsyłano do równoległych klas PŚSZ w Grajewie.     

W Szczuczynie PŚSZ zdążyli ukończyć m.in.: Lucjan Boguszewski i Jan Mieczkowski (senior), a szczuczyński, pierwszy bal maturalny odbył się 23. 06.1951 roku.   

      W tym samym dniu 23.06.1951 r. uchwałą Prezydium Rządu wprowadzono nowe struktury szkolnictwa zawodowego. Powstały: zasadnicze szkoły zawodowe początkowo dwu a później trzyletnie, trzyletnie technika, cztero- i pięcioletnie szkoły przysposobienia zawodowego (SPZ), oraz przysposobienia rolniczego (SPR) z nauką od kilku miesięcy do 1,5 roku dla młodzieży powyżej 16 roku życia i niemającej siedmioletniej szkoły podstawowej, wieczorowe zasadnicze szkoły zawodowe i technika oraz korespondencyjne dla młodzieży i dorosłych pracujących, ostatnie grupy zadowolono specjalistycznymi kursami zawodowymi.    

      W związku z reorganizacją szkół zawodowych, od września 1951 r. PŚSZ w Szczuczynie przestała istnieć. Na jeden rok, całkowicie połączono ją z PŚSZ w Grajewie, która w tym czasie mieściła się w zaadaptowanych, obszernych obiektach po opuszczonych przez wojsko koszarach. W grajewskiej szkole, którą ukończył Jan Edward Kuczyński, szczuczyńską szkołę średnią dokończyli uczniowie: Kazimierz Dmochowski, Henryk Świderski, Józef Fajkowski, Roman Malinowski, Franciszek Oskierko, Czesław Nikliński i dużo innych znanych osób.   

      Pierwsza wiadomość o powrocie Jednostki Wojskowej do swoich koszar w Grajewie przy ul. Białostockiej (dziś ul. Wojska Polskiego) zdezorganizowała struktury szkolne w Grajewie, Szczuczynie i Ełku. W końcu Rozkazem Ministerstwa Obrony przywrócono stacjonowanie wojska, które w sierpniu 1952 roku powróciło do historycznych koszar w Grajewie.     

Jednocześnie połączone wcześniej szkoły zawodowe Szczuczyna i Grajewa w jedną PŚSZ w Grajewie, w sierpniu 1952 r. kończą ponowne przemieszczanie się do Szczuczyna oraz Ełku. Wydział krawiecki i handlowy ulokowano w Ełku. Do Szczuczyna powróciły wydziały: ślusarz, elektryk i tokarz. Jednak po roku nauki, wydział elektryczny przeniesiono ze Szczuczyna do Ełku.        

      Przywrócona w 1952 r. dla Szczuczyna szkoła istniała, jako Zasadnicza Szkoła Zawodowa, z dostosowywanym wciąż do potrzeb rynku kierunków kształcenia i ogólnie zasadnej transformacji. Jej dyrektorem został nauczyciel matematyki Władysław Horodyński, który razem z innymi, do Szczuczyna przybył ze szkołą z Grajewa.

      Przeniesienie grajewskiej PŚSZ do Szczuczyna wymusiło zmianę zajmowanych budynków przez dawne szkoły, które formalnie od czerwca 1941 do września 1945 r. nie były czynne. Podczas II w. św. istniało w Szczuczynie tajne nauczanie (komplety - wykłady poza szkołą).   

      Po II w. św. w budynkach poklasztornych (tzw. „cele”, I piętro) od 01.09.1946 roku powstało w Szczuczynie Państwowe Gimnazjum Ogólnokształcące, którego organizatorem i pierwszym dyrektorem był Józef Pawlukiewicz – polonista, historyk (współzałożyciel Klubu „Wissa”). Józef Pawlukiewicz urodzony w 1913 r. we wsi Bielany, w powiecie Sokółka był nauczycielem, sportowcem, żołnierzem i patriotą. Zorganizował też Prywatne Gimnazjum Ogólnokształcące Spółdzielni Oświatowej we wsi Nierosno, gm. Dąbrowa. Ze Szczuczyna przeniósł się do Białegostoku, gdzie od stycznia 1950 do września 1952 r. był dyrektorem w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym nr 1 (późniejszym nr 3) w Białymstoku. Stąd, odszedł na własną prośbę i objął stanowisko nauczyciela w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego w Augustowie. Ppor. Józef Pawlukiewicz ps. „Miech” d-ca plut. Sokółka, w czasie II w. św. w szeregach ZWZ-AK brał czynny udział w walce z wrogami i był odznaczony za zasługi bojowe, i pracę konspiracyjną. Po wojnie nie pomogło mu przemieszczanie się z miasta do miasta. Został zdekonspirowany i w marcu 1952 r. dyscyplinarnie usunięty z agenturalnej, komunistycznej PZPR.    

     Państwowe Gimnazjum Ogólnokształcące Szczuczynie przekształcono w roku 1948/49 na szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego (jedenastolatka) w Szczuczynie. Jednocześnie przeniesiono ją na I piętro w budynku przy ul. Szczuki 1. (Do ciekawości należy fakt, że cały dach tego budynku 23.04.1934 r. wichura przeniosła nad ulicą i osadziła na dawnych ogrodach, dziś boisku Szkoły Podstawowej przy ul. Kilińskiego 42). Na parterze budynku przy ul. Szczuki 1 mieściła się Szkoła Podstawowa, która wcześniej (krótko) była przy ul. Kilińskiego 40, gdzie po przyjeździe z zesłania, przez rok, uczył się Sybirak – Augustyn Konopka (potem przeszedł do „celów”). Z kolei w roku 1950 klasę szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego w Szczuczynie przekształcono na kierunek pedagogiczny (absolwent m.in. nauczyciel Stanisław Zadrożny). Mieszczącą się tu Szkołę Podstawową, której kierownikiem był Henryk Kulągowski (z majątku Miętusewo k/Szczuczyna), przeniesiono do pomieszczeń poklasztornych w tzw. „celach”. To był powrót SP do miejsca w „celach”, gdzie kierownikiem szkoły podstawowej w1935 r. był Jan Baczewski, w 1938 Tadeusz Czaykowski, a woźnym subordynowany p. Kwiatkowski, później p. Olszewski. Po roszadzie szkół stopnia licealnego i podstawowego w Szczuczynie przenieśmy się ponownie na teren szkół zawodowych.    

       Komasacja szkół zawodowych w 1952 r. spowodowała kolejne zmiany w lokalizacji. Warsztaty Szkolne zorganizowano w budynku przy ul. Szczuki 1(obok ruin z II w. św. dawnego pomnika Samuela Szpilowskiego), natomiast Liceum Ogólnokształcące ze Szczuczyna przeniesiono i połączono je z Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie. Kierownikiem Warsztatów Szkolnych ZSZ w Szczuczynie został Roman Tabaka. Teorię nauczania oraz dyrekcję i sekretariat umieszczono w dawnej preparandzie, budynku z czerwonej cegły przy ul. Kilińskiego 31(budynek z 1920 r.), gdzie do września 1951r. mieściła się teoria PŚSZ i częściowo LO. Internat męski umieszczono przy ul. Kilińskiego 40, w dawnej własności rejenta, potem jego córki „rejentówny”, (tzw. „kurnik” drewniany, rozebrany w 1999 r.). W drugim roku nauki 1949/50, do września 1951r., mieściły się w nim Warsztaty Szkolne PŚSZ.           

Internat żeński ulokowano w elitarnej szkole żydowskiej sprzed 1939 r. w piętrowym budynku przy ul. Kilińskiego 28, vis a vis budynku teorii. Kierownikiem internatu zintegrowanej szkoły zawodowej została Regina Mutniańska, która przybyła do Szczuczyna ze szkołą z Grajewa. Jako kobieta uzdolniona i kreatywna, wyśmienicie kierowała społecznym i kulturalnym życiem szkoły, i środowiska.

      Zatem – na bazie istniejącej od 03.09.1947r. Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej w Grajewie i od 15.09.1948  PŚSZ w Szczuczynie powstała od 1 września 1952 r. jednolita, Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Szczuczynie. Dzięki zaradności Władysława Horodyńskiego, pierwszego dyrektora nowej, często reformowanej Szkoły Zawodowej w Szczuczynie, szybko i przez długie lata utrzymywała ona status szkoły perfekcyjnej, wiodącej jednostki oświatowej w rejonie działania DOSZ Białystok, a nawet CUSZ w kraju. Uczniowie w ostatnim roku nauki byli zachęcani przez tzw. „kupców” i oczekiwani na podjęcie pracy w stoczniach, dużych zakładach i fabrykach całego kraju, jako zdyscyplinowani ludzie i dobrzy fachowcy.   

PONOWNIE OPUSZCZONE KOSZARY ZAJĄŁ ZESPÓŁ SZKÓŁ W GRAJEWIE

      W roku 1990, po kolejnym opuszczeniu przez wojsko koszar w Grajewie, pozostawione po nich budynki przy ul. Wojska Polskiego dopiero w roku 1995 pozyskał grajewski Zespół Szkół Zawodowych.    Nowo zorganizowana placówka oświatowa od roku 1997 nie tylko intensywnie się rozbudowywała, ale tworzyła zarazem trwałe podstawy struktur edukacyjno-wychowawczych w preferencyjnych warunkach.

      Aktualnie, jako kolejna średnia szkoła w Grajewie (na terenie dawnych koszar i PŚSZ), stanowi Zespół Szkół Nr 2 im. 9.Pułku Strzelców Konnych przy ul. Wojska Polskiego 84. 
Dyrektorem placówki oświatowej, jest mgr inż. Marzena Joanna Sulkowska, która od wielu lat czuwa nad procesami dydaktyczno-wychowawczymi i społecznym życiem szkoły symbolicznie nazywaną – „podchorążówką”. 

FRAGMENTARYCZNE KALENDARIUM SZKÓŁ 1939 – 2002  

– Od maja1924 r. do września 1939 r. – W Grajewie stacjonował 9. Pułk Strzelców Konnych.

– Od czerwca 1941 do września 1945 r. – W Szczuczynie nie było żadnej szkoły.

– 01.09.1945 r. – W Szczuczynie kształcenie wznowiły szkoły podstawowe.  

– 01.09.1946 r. – Powstało Państwowe Gimnazjum Ogólnokształcące w Szczuczynie, organizator i pierwszy dyrektor Józef Pawlukiewicz.

– Od czerwca 1947 r. – Rozpoczęto organizowanie PŚSZ w Grajewie.

– 03.09.1947 r. – Oficjalne otwarcie PŚSZ w Grajewie, poprzedzone Mszą świętą.

– Od 01.09.1947– 31.08.1948 r. – Pierwszy dyrektor PŚSZ w Grajewie – p. Kiełczewska.

– 01.09.1947 r. – Pierwszy kierownik koordynowanych Warsztatów Szkolnych w Grajewie – Andrzej Jurewicz.

– 15.09.1947 r. – PŚSZ w Grajewie posiada 5 klas i 132 uczniów.

– 20.09.1947 r. – I wizytacja w PŚSZ w Grajewie z KOS w Białymstoku. Wizytator p. Steć.

– 05.10.1947 r. – PŚSZ w Grajewie otrzymała lokal po GOM ul. Ełcka ok. 9a na warsztat ślusarski.

– 12.02.1948 r. – II wizytacja PŚSZ Grajewie z KOS w Białymstoku. Wizytator Buckiewicz.

– 15.09.1948 r. – Oficjalne otwarcie PŚSZ w Szczuczynie, założyciel i dyrektor Wincenty Lewkowicz.

– Od 09.1948 r.– Od pierwszego roku w PŚSZ w Szczuczynie nauka zawodu była u Piotra Malinowskiego.

– 1948/1949 – Państwowe Gimnazjum Ogólnokształcące Szczuczynie przekształcono na szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego (jedenastolatka).

– 22.12.1948 r. – PŚSZ w Grajewie przeniosła się do koszar.

– 1949 r. – W drugiego roku, zajęcia warsztatowe PŚSZ w Szczuczynie były częściowo przy ul. Kilińskiego 40.

– Od 01.1950 r. – W PŚSZ i LO w Szczuczynie powstał TZMP (Tajny Związek Młodzieży Polskiej),

– 01.09.1950 r. – Klasę w LO w Szczuczynie przekształcono na kierunek pedagogiczny

– 23. 04. 1951r. – Organizacja bojkotu Dnia 1Maja w PŚSZ w Szczuczynie.

– 23. 06.1951 r. – Odbył się pierwszy bal maturalny PŚSZ w Szczuczynie. 

– 23.06.1951 r. – Uchwała Prezydium Rządu wprowadza reformę szkolnictwa zawodowego.

– 01.09.1951r. – PŚSZ w Szczuczynie przestała istnieć.  

– 01.09.1951r do 01.09.1952 r. – W Szczuczynie nie ma żadnej szkoły zawodowej.  

– Sierpień 1952 r. – Jednostka Wojskowa powraca do koszar w Grajewie.

– 01.09.1952 r. – Połączone dwie PŚSZ mieszczą się tylko w Szczuczynie, jako ZSMR potem ZSZ.

– 01.09.1952 r. – Dyrektorem ZSZ w Szczuczynie mianowano Władysława Horodyńskiego.

– 1990 rok – Jednostka Wojskowa w Grajewie ponownie opuściła koszary.

– 01.09.1995 r. – W Grajewie powstała druga szkoła średnia – Zespół Szkół Zawodowych,  którego pierwszym dyrektorem był Edmund Konopka  ( 1995 – 2004).

– 1997 r. – Decyzją Kuratora Oświaty w Łomży, Heleny Sutyniec, rozpoczęto budowę łącznika w ZSZ w Grajewie.  

– 09.09.2000 r. – Zespołowi Szkół Zawodowych w Grajewie nadano imię 9. Pułku Strzelców Konnych.

– 01.09.2002 r. – ZSZ zmienił nazwę na Zespół Szkół Nr 2 im. 9. Pułku Strzelców Konnych w Grajewie.

 Tekst i zdjęcia: Stanisław Orłowski        

        Copyright by © Stanisław Orłowski – Szczuczyn. Wszystkie części opracowań „Szkolne opowieści„ stanowią intelektualną własność autora. Wszelkie kopiowanie tekstów, zdjęć i grafiki oraz ich wykorzystywanie wymaga zgody autora. Prawem przewidziany wyjątek, zezwala na kopiowanie i emitowanie pod rygorem niewnoszenia zmian oraz powoływania się na autora i źródło: www.e-Grajewo.pl

Szkolne opowieści – cz. 1

Szkolne opowieści – cz. 2

Szkolne opowieści – cz. 3

Szkolne opowieści –cz. 4

Szkolne opowieści - cz.5

Szkolne opowieści - cz.6

Szkolne opowieści cz.7

Szkolne opowieści cz.8