Komitet renowacji cmentarza

    5 lipca 2011 r. w budynku Grajewskiej Izby Historycznej odbyło się spotkanie inaugurujące powstanie Społecznego Komitetu Renowacji Grajewskiego Cmentarza Parafialnego. W spotkaniu poza zainteresowanymi mieszkańcami miasta wzięli udział m.in. Mieczysław Bagiński – radny Sejmiku województwa Podlaskiego, ks. prałat Czesław Oleksy – proboszcz parafii p.w. Trójcy Przenajświętszej w Grajewie, Grzegorz Curyło – przewodniczący Rady Miasta Grajewo, Henryka Jagielska – radna miasta Grajewo oraz Antoni Dudziński – prezes Towarzystwa Przyjaciół 9 PSK.
      Na początku spotkania głos zabrał dyrektor Grajewskiej Izby Historycznej – Tomasz Dudziński, który po powitaniu zebranych przedstawił główne założenia, cele i formy działania Komitetu. Następnie wywiązała się dyskusja poświęcona problemom cmentarza i jego zabytkom. W efekcie spotkania postanowiono o założeniu Komitetu i wybrano pierwszych członków Zarządu, którzy na najbliższym swoim spotkaniu mają dopracować Regulamin Komitetu oraz podjąć pierwsze decyzje rozpoczynające faktyczne funkcjonowanie Komitetu. W chwili obecnej w skład Zarządu weszli: ks. Czesław Oleksy, Grzegorz Curyło, Antoni Dudziński, Tomasz Dudziński, Anna Niedźwiedzka i Barbara Wykrętowicz.
      Głównym celem działalności powstałego Komitetu ma być: uświadomienie szerokiemu ogółowi społeczeństwa potrzeby i znaczenia społecznej ochrony zabytkowej cmentarza rzymsko-katolickiego w Grajewie, jak również podejmowanie wszelkimi dostępnymi środkami działań i realizowanie przedsięwzięć zmierzających do ratowania i ochrony zabytków cmentarza.
Wszystkich mieszkańców naszego miasta zapraszamy do współpracy. Bliższe informacje można uzyskać w budynku Grajewskiej Izby historycznej. Zapraszamy.

"Pamięć o Zmarłych jest probierzem uczuć społecznych,
a tam, gdzie groby porastają chwastem,
tam i serca ludzkie chwast pokrywa".
Jan Luboński

Cmentarze – miejsce spoczynku wszystkich, dawniej i dziś. Miejsce smutne, ale jakże bliskie każdemu. Urzeka nas swoim jesiennym pięknem i świątecznym nastrojem. Wywołuje w nas uczucie nostalgii i głębokiego skupienia, przywołuje na myśl tych, których już z nami nie ma. Nic dziwnego, że każdego roku, pierwszego i drugiego dnia listopada idziemy i jedziemy na groby naszych zmarłych, gdziekolwiek by one nie były, nawet najdalej od domu. To te dni, kiedy chcemy być z naszymi pradziadkami, dziadkami i bohaterami, którzy oddali życie za Ojczyznę, i za nas. Sprzątamy groby, palimy znicze, modlimy się. Naszych zmarłych symbolizuje metalowy krzyż, kamień, płyta nagrobna.

Spokojny, nieubłagany, najbardziej zacięty wróg śladów kamiennych i metalowych naszych zmarłych – czas. Kolejne mrozy i śniegi wielu zim, deszcze i upały mijających lat naszych dziejów na tej ziemi zacierają ślady pochówków. One się jeszcze bronią przed nieuchronnym zniszczeniem, ale przychodzi kres ich trwania, szczególnie tych, które nie mają już nikogo na ziemi.

Grajewo przez wieki było miastem wielokulturowym, o czym świadczyły m.in. sąsiadujące ze sobą cmentarze: katolicki, ewangelicki, prawosławny i żydowski kirkut. W wyniku tragicznych XX-wiecznych wydarzeń, do dnia dzisiejszego zachował się jedynie parafialny cmentarz katolicki. Jednak także ta grajewska nekropolia niszczeje. Można to zauważyć każdego roku, kiedy odwiedzamy groby naszych zmarłych. Każdego też roku na tej niewielkiej powierzchni przybywa nowych, lastrykowych nagrobków. Cenę za to płacą stare i zabytkowe, zmuszone ustąpić miejsca, bo nikt nie staje w ich obronie. Jest co ratować bez wątpienia i należy to zrobić jak najszybciej. Winni jesteśmy to pamiątkom naszej historii, które chcemy zachować dla potomnych.

Wzorem innych, którzy zabiegają o ratowanie zabytkowych nagrobków na cmentarzach Warszawy, Krakowa, Łodzi, Lublina, Rossy w Wilnie także w Grajewie powstał Społeczny Komitet Renowacji Grajewskiego Cmentarza Parafialnego.