Świadomie żyć

Media coraz częściej zwracają uwagę, by żyć świadomie. Czyli jak? Odważnie, z chłodną kalkulacją, unikając zmian?
Helen Keller powiedziała kiedyś, cyt. Życie jest albo śmiałą przygodą albo niczym. 

Życie codzienne tak często zaskakuje i przytłacza, że ludzie boją się wyzwań, bo przecież odwaga zarezerwowana jest dla żołnierzy i strażaków, inność w ubiorze lub zachowaniu wywołuje uśmieszki. Od dziecka słyszy się, by nie rozmawiać z nieznajomymi, nie podejmować niepotrzebnego ryzyka, nie wychodzić przed szereg, nie rzucać się w oczy. W ten sposób, zamiast zrealizować wytyczone przez siebie cele, bezpiecznie, zachowawczo jesteśmy dla innych tłem.

Pracujemy w miejscu, w którym nie jesteśmy doceniani, tkwimy w związku, w którym czujemy się martwi, pozwalamy, by inni kierowali naszym życiem. Między brakiem rozwagi a odwagą jest zasadnicza różnica. Odważni ludzie nie pozwalają, by strach paraliżował, ci żyjący prewencyjnie zamykają się w swoim własnym kokonie życia, osiadają, czując, że życie stoi w miejscu, umyka.

Wówczas należy posłuchać tego cichego głosiku z tyłu głowy, który nie może przebić się przez znajome, bezpieczne działania, uświadamiając, że to życie nie wygląda tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Ten głosik podpowiada, że mamy prawo chcieć więcej, że znaczymy więcej, a ogranicza nas wyłącznie strach. 
Sposobem zejścia z tej drogi jest odwaga i konfrontacja z wewnętrznym głosem. Trzeba głośno określić, co tak naprawdę sprawiłoby nam radość i dało poczucie spełnienia.To trudny krok, ale może warto zaryzykować?  

Każdy z nas ma talent w pewnych dziedzinach i słabości w innych. Jedyną rzeczą, która skutecznie hamuje nasz rozwój jest lęk, a jedyną rzeczą, która może nas od niego uwolnić jest odwaga. 
Kiedy zaczynamy chcieć żyć świadomomie możemy odczuwać niepokojący rozziew między  aktualną sytuacją życiową a tym, do czego dążymy w swojej wizji. Nie należy budować przysłowiowych mostów. Należy zacząć od zera, nie pozwalając, aby strach wygrał bitwę o nasze życie. Jeśli to zrobimy, poddamy się, nie ruszymy z miejsca.

Żyć świadomie to żyć w zgodzie ze sobą. Mimo, że nieraz może być trudno, należy to przeczekać, poszukać wsparcia wśród rodziny i znajomych, utrwalać w sobie cele, którego osiągnięcie będzie dla nas nagrodą. 

(kpw)