Wkraczasz w świat transportu morskiego i czujesz się zagubiony wśród licznych skrótów? Nie jesteś sam! Choć ta branża jest pełna specjalistycznego języka, to znajomość znaczenia już kilku ważnych akronimów pozwoli Ci poruszać się w niej dość swobodnie. W tym artykule przygotowaliśmy dla początkujących fanów transportu morskiego krótki przewodnik po najważniejszych skrótach. Miłej lektury!
LCL, czyli Less than Container Load, to inaczej transport drobnicowy. Ten termin dotyczy sytuacji, gdy więcej niż jeden klient korzysta z przestrzeni kontenera. Jest to idealne rozwiązanie, jeśli chcesz przewieźć ładunki drobnicowe w kontenerach, ale nie masz wystarczająco dużej ilości towaru, aby zapełnić nim cały kontener. W takim przypadku Twój ładunek jest łączony z ładunkami innych nadawców, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni kontenera i zmniejszenie kosztów transportu statkiem. To popularna opcja dla małych i średnich firm, którym ze względu na specyfikę towaru zależy na korzystaniu z transportu morskiego kontenerowego.
FCL, czyli Full Container Load, odnosi się do sytuacji, w której cały kontener jest wypełniony towarami jednego nadawcy. Taka opcja jest korzystna, gdy masz duży ładunek, zależy Ci na zminimalizowaniu ryzyka uszkodzeń lub chcesz mieć pełną kontrolę nad załadunkiem i rozładunkiem dostawy w kontenerach. Z FCL często korzystają także firmy, które mają duże ilości towaru i są w stanie zapełnić cały kontener. Taki fracht morski jest dla nich bowiem korzystny zarówno pod względem czasu, jak i kosztów dostawy w kontenerach.
TEU, czyli Twenty-foot Equivalent Unit, to standardowa jednostka miary w transporcie kontenerowym morskim. Jeden TEU odpowiada wielkości jednego kontenera 20-stopowego (20 DC) wysyłanego np. do Polski. Jest to miara używana do określania pojemności statków kontenerowych i terminali kontenerowych. Znając pojemność w TEU, możesz lepiej zrozumieć, jak dużo towarów można przewieźć na danym statku. O TEU możesz usłyszeć także w kontekście rozmiaru przeładunku portów - przykładowo w 2023 roku w porcie w Gdańsku obsłużono ponad 2 miliony kontenerów, czyli ponad 2 miliony TEU.
DWT, czyli Deadweight Tonnage, to maksymalna masa, jaką statek może przewozić, włączając w to ładunek, paliwo, wodę, załogę i zapasy. Jest to kluczowy wskaźnik, który określa nośność statku i pomaga w planowaniu międzynarodowego transportu towarów w kontenerach. Wartość DWT jest istotna, ponieważ pozwala uniknąć przeciążenia statku, co mogłoby prowadzić do problemów z bezpieczeństwem. Co ciekawe, historii transportu do Polski największym statkiem pod względem nośności był kolumbijski masowiec z węglem - jego nośność wynosiła 185 820 ton.
B/L, czyli Bill of Lading, to po polsku konosament, czyli dokument przewozowy używany w transporcie morskim kontenerów (i nie tylko) do Polski. Jest to umowa między nadawcą a przewoźnikiem, będąca potwierdzeniem odbioru towarów na pokładzie statku. Zawiera szczegóły dotyczące trasy eksportu w kontenerach do Polski oraz warunków transportu. Posiadanie B/L jest niezbędne w przypadku roszczeń ubezpieczeniowych i celnych. Z tego powodu ważne jest, aby dokładnie sprawdzić wszystkie dane zawarte w tym dokumencie podczas organizacji importu w kontenerach do Polski.
ETD, czyli Estimated Time of Departure, to przewidywany czas wypłynięcia statku z portu załadunku kontenerów wysyłanych drogą morską. Na podstawie ETD możesz dokładnie zaplanować, kiedy towar opuści port i rozpocząć dalsze przygotowania do jego przyjęcia w porcie docelowym. Należy jednak zawsze wziąć pod uwagę to, że po drodze mogą wystąpić opóźnienia lub inne nieprzewidziane sytuacje, dlatego warto na bieżąco śledzić położenie statku.
ETA, czyli Estimated Time of Arrival, to przewidywany czas przybycia statku do portu docelowego. Znajomość ETA pozwala na lepsze zarządzanie łańcuchem dostaw i przygotowanie się na odbiór towarów. W przypadku transportu kontenerów 40 HC i 20 DC do Polski ETD pomaga też w oszacowaniu, na kiedy potrzebny będzie dalszy transport kolejowy lub ciężarowy do miejsca docelowego na lądzie, czyli np. do Grajewa.
IMDG, czyli International Maritime Dangerous Goods Code, to kodeks regulujący transport towarów niebezpiecznych drogą morską. IMDG określa zasady pakowania, oznakowania, przechowywania i transportu substancji niebezpiecznych, takich jak chemikalia, paliwa czy materiały wybuchowe. Przestrzeganie tych regulacji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na morzu oraz ochrony środowiska. Jeśli planujesz dostawę w kontenerach z towarami niebezpiecznymi, to znajomość i przestrzeganie kodeksu IMDG są absolutnie niezbędne.
środa, 11 grudnia 2024
piątek, 6 grudnia 2024
Komentarze (0)