Sens życia

To nie jest łatwe... Ale dla samych siebie warto

Żadna teoria nie odzwierciedli tak jasno sensu życia i wieku podeszłego jak sam fakt, ze nadeszla pora starzenia się, ze dzieci wyfrunęły z gniazda rodzinnego, ze choroby daja o sobie znac, ze obojętnośc ludzkich serc zaczyna "spiewać" -radz sobie sam, w końcu ,że słyszysz coraz częściej jak gra nieproszona cisza a za sciana sąsiad młody odkrecil nadajniki na caly regulator. I wlasnie wtedy puka do Twego umysłu pani o imieniu "sens zycia". Bo przeszedles człowieku swoja pielgrzymkę na pracy, wychowaniu, wyksztaleceniu dzieci, potem pomocy im w ustabilizowaniu życia i ..... dalej radz sobie saaam. Wypatruj w strone okna , może idą? Nasłuchuj telefonu-może zadzwonią? Nic, słyszysz tylko bicie swego serca, serca skołatanego, zchorowanego bo przecież szedłeś, szłas przez zycie pokonując różne etapy jego drogi.Dzieci w obecnych czasach sa bardzo zapracowane (liczba godzin i dni same mowia za siebie) liczba dni wyznacznikiem ich egzystencji, my zaś współczując im już w zwolnionym tempie ale jeszcze pokonujemy te ziemska pielgrzymkę aby do celu, aby nie poddac się aby jak najdłużej móc samodzielnie obsłuzyc sie. A tu bywa róznie. nie ma co liczyc na sąsiada, na bliskich , na dobre spojrzenie nieraz mijających nas. Głęboki jest sens życia a jeszcze głębszy ostatni odcinek naszego pielgrzymowania. I nie raz zastanawiasz się, po co tak gnałeś do przodu, w jakim celu poswiecałes swój czas na dobra materialne, dlaczego nie robiłaś przystanków, jak ta lokomotywa, człowiek"tak, pędzo to , tak gna, a dokad to dokąd tak...." I moje usta szepczą.Zycie jest piękne i warto życ by u progu samotności napić się z niego przecudownych wspomnień o tym co już nigdy nie wróci , nie powtorzy się. Pozdrawiam

Jako katoliczka w ogole nie zadaje sobie pytania nad sensem zycia,bo dla mnie samo moje istnienie,czyli CUD DAROWANIA mi zycia przez Boga wyklucza z gory potrzebe stawiania TAK problemu . Pytanie o SENS ZYCIA stawialoby mnie w "konflikcie" z wola Boga.JESTEM Z WOLI STWORCY i to jest NAJWIEKSZYM DAREM,z ktorym sie nie dyskutuje. Natomiast mysle ,oczywiscie,czesto nad tzw. codziennym wlasnym poczuciem szczesliwosci. Przezyte lata pokazaly,ze zycie to NACZYNIA POLACZONE i kazda zla chwila implikuje natychmiast lub w niedlugiej przyszlosci CHWILE DOBRA.Stad ( w mlodosci wygladalo to inaczej) posiadlam cierpliwa pokore aktywnego przeczekiwania trudnych momentow zycia,majac optymistyczna swiadomosc nastepstwa chwil milszych,szczesliwszych i niosacych ukojenie . A reszta?.....Najwazniejsze,by nie byc zrodlem zla .

Trochę bełkot...

Sens życia? Takie dywagacje to tylko niezbyt mądra zabawa intelektualna, bo jaki mamy wybór?
Można się zastanawiać nad sensem przedsięwzięcia, z którego da sie wycofać, ale jak wycofać się z życia?
Samobójstwo, bo życie straciło sens? Są i tacy "cwaniacy". Masz dom, rodzinę, dzieci, żyjesz dla nich i dla siebie, nie masz wyboru.

DO E.K . Belkot? No coz? Jesli za trudne....

Bezena, bełkot to ten "felieton" osoby, która sama nie wie czego chce w życiu, nie do Twojego komentarza, w którym nic trudnego nie ma...

Rafał, na pewno ty jesteś zajebisty i masz świetne życie. Nie oceniaj osoby myślącej,zadajacej mądre pytania. Skoro przeczytałeś ten tekst,bo po coś kliknąłes, to miej trochę oleju w głowie i nie hejtuj. Co się porobiło z tymi ludźmi? Porażka.