Dzień Patrona PG nr 2

17 września 2009 r.  Publiczne Gimnazjum nr 2 im. Sybiraków w Grajewie obchodzi Dzień Patrona Szkoły. W rocznicę przekroczenia przez Armię Czerwoną wschodniej granicy Rzeczypospolitej w 1939 r., na cmentarzu parafialnym, przy pomniku w hołdzie zesłańcom Sybiru, zebrała się społeczność PG nr 2, przedstawiciele Związku Sybiraków oraz samorządów. Oddano hołd wywiezionym do obozów pracy, obozów śmierci w czasie II wojny światowej.

Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej nadawany jest osobom i jednostkom organizacyjnym za szczególne zasługi w upowszechnianiu idei pamięci narodowej oraz wyróżniającą się działalność związaną z upamiętnianiem miejsc walk i męczeństwa Narodu Polskiego, a także opiekę nad tymi miejscami. Starosta grajewski J. Augustowski przekazał podczas uroczystości taki Złoty Medal na ręce prezesa koła Związku Sybiraków w Grajewie L. Niesiobędzkiego.

W szkolnym piśmie "Omni modo", redagowanym przez uczniów PG 2 pod okiem A. Niedźwiedzkiej, wydanym z okazji obchodów Dnia Patrona można przeczytać m.in.:
"Mając Sybiraków za patrona, musimy dbać o to, aby wartości takie jak: tolerancja, wrażliwość, uczciwość, patriotyzm, poszanowanie praw innego człowieka stały się jeszcze bardziej uwypuklone i podkreślane w wychowaniu każdego młodego człowieka...Niech pamięć o przeszłości nadal trwa, aby każdy z nas z dumą mógł powiedzieć: jestem Polakiem, jestem mieszkańcem Grajewa, jestem uczniem / pracownikiem Publicznego Gimnazjum nr 2 im. Sybiraków w Grajewie."

17 września „Dzień Sybiraka”
Ta dzisiejsza data, 17-ty września
Przez Sybiraków jest zapamiętana.
Nawet w naszym sybirackim hymnie
Jest ona śpiewana.

Sześćdziesiąt dziewięć lat temu
Czerwona armia do nas wkroczyła
Wbijając Polsce bagnet w plecy,
Gdy ona z Niemcami walczyła.

A potem więzienia, obozy i łagry
I cztery masowe na Sybir deportacje.
A tam głód zawieje i mrozy,
I długie lata okupacji.

Wielu naszym bliskim
Na Syberii przyszło lec.
Brzozowe krzyże i mogiły
Pamięć o nich miały mieć.

Lata które już minęły,
Mogiły te z ziemią zrównały.
A białe brzozowe krzyże  
Dawno już spóchniały.

Dzisiaj my jeszcze żyjący  
W kościele żeśmy się modlili.
A teraz przy naszym pomniku – mogile
Symboliczne znicze zapalili.

Przychodzi nas tu coraz mniej,
Nie wszyscy już mogą zginać kolana .
Wielu skończyło swój ziemski żywot,
Odeszli na zawsze do Pana.

Niech zapalone przez nas znicze
Idącym do nieba drogę oświetlają.
A ci bliscy, co od nas odeszli
Niech nam u Boga łaski wyjednają.
 

Stoimy w powadze, skupieniu, zadumie,
Nasz sztandar sybiracki pochylamy.
Niech widzą z nieba nasi bliscy,
Że o nich pamiętamy.

Niech nam ludziom dziś starym,
Którym lata młodości odebrał wróg
Pozwoli jak najdłużej cieszyć się życiem
Nasz światem rządzący, Stwórca i Bóg.

Autor: Ryszard Tymiński (Łomża)

Tylko podczas pierwszej masowej deportacji - 10 lutego 1940 r., represjami objęto ponad 50 tysięcy osób, blisko 10 tysięcy rodzin. Szacuje się, że łącznie podczas wszystkich deportacji wywieziono z terenów Polski północno wschodniej, w głąb Syberii i do Kazachstanu, znacznie ponad milion obywateli polskich.

e-Grajewo.pl

Zobacz też:
W hołdzie Sybirakom