Zapisy do przedszkola specjalnego

Zapisy do przedszkola. O pracy w przedszkolu specjalnym z wychowawczynią p. Wandą Toczyłowską rozmawia mama zainteresowana zapisaniem swojego synka do Oddziału Przedszkola Specjalnego, funkcjonującego przy Zespole Szkół Specjalnych im. Jana Pawła II w Grajewie.

Rodzic: Czym się różni przedszkole specjalne od standardowej placówki?

Nauczyciel: Przede wszystkim tym, że mamy mało liczną grupę. Musi być wykwalifikowany nauczyciel pedagog pracujący z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz osoba dodatkowa do pomocy. U nas jest to p. Ania.

R. W jaki sposób kadra jest przygotowana do opieki nad takimi dziećmi?

N. Podstawą jest ukończenie studiów na kierunku pedagogika wczesnoszkolna lub wychowanie przedszkolne, a oprócz tego studia podyplomowe i specjalizacja 
z oligofrenopedagogiki, autyzmu, terapii SI, terapii pedagogicznej, surdopedagogiki, tyflopedagogiki – to zależy od schorzeń dzieci.

R. Czy nauczyciel jest przeszkolony z zakresu wiedzy medycznej lub pierwszej pomocy?

N. Przede wszystkim mamy swoje procedury. Na przykład w przypadku epilepsji, w której występują różne objawy, najpierw jest rozmowa z rodzicem, który musi opisać jak dziecko się zachowuje podczas ataku. Druga rzecz to wskazania od lekarza. Na ścianie sali jest wywieszona instrukcja zachowania w przypadku  wystąpienia ataku epilepsji. W razie nieobecności nauczyciela osoba zastępująca musi wiedzieć, jak szybko i skutecznie zareagować. Objawy epilepsji mogą się pojawić 
w każdej chwili. Oczywiście nauczyciel ma szkolenie z pierwszej pomocy. 

R. Z jakimi schorzeniami przyjmujecie dzieci?

N. Ze spektrum autyzmu, z zespołem Downa, z dziecięcym porażeniem mózgowym, z deficytami narządu wzroku, deficytami narządu słuchu, z niepełnosprawnością intelektualną, oraz dzieci z niepełnosprawnościami sprzężonymi, czyli te, które mają więcej niż jedną niepełnosprawność.

R. Czy są jakieś przeciwwskazania zdrowotne do przyjęcia dziecka do przedszkola specjalnego?

N. Nie. Opiekujemy się dziećmi niechodzącymi, niemówiącymi. Nie ma żadnych przeszkód. Przyjmowane są wszystkie dzieci, które potrzebują wszelkiej pomocy. 
Źródłem wiedzy o dziecku jest orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, diagnoza, obserwacja dziecka.  Staramy się uzyskać jak najwięcej informacji z wywiadu z  rodzicem oraz z dokumentu- opinii specjalistów. 

R. Jak wyglądają zajęcia w grupie?

N. Realizujemy podstawę programową z naciskiem na wdrażanie do samodzielności podczas czynności samoobsługowych (ubieranie i rozbieranie się, mycie i wycieranie rąk), kształtowanie umiejętności dbania o zdrowie i higieniczny tryb życia, rozwijanie umiejętności współżycia i współdziałania w grupie, rozwój komunikacji, uczenie sposobów komunikacji i porozumiewania się, budzenie zainteresowań środowiskiem przyrodniczym podczas wyjść i wycieczek, naukę bezpiecznej zabawy w przedszkolu i poza nim, ale głównie kładziemy nacisk na terapie. Mamy ich bardzo dużo. Są to terapie indywidualne – jeden na jeden ze specjalistą. To terapie psychologiczna, logopedyczna, terapia SI, rehabilitacja, rewalidacja. We współpracy z lekarzami specjalistami - neurologiem, psychiatrą prowadzimy także terapię Tomatisa oraz EEG biofeedback. Zajęcia te prowadzi Pan Dyrektor Jarosław Konopka. Dzieci uczestniczą również w zajęciach grupowych, takich jak: muzykoterapia, arteterapia. Wychodzą na podwórko, na plac zabaw. Integrują się z dziećmi z innych klas. Obchodzimy wszelkiego rodzaju imprezy okolicznościowe, czyli mikołajki, bale przebierańców itd. podczas,których dzieci uczą się nawiązywać ze sobą relacje. Realizowane jest także wczesne wspomaganie rozwoju dziecka oraz Rządowy Program „Za życiem”.

R. Jak długo dzieci mogą uczęszczać do przedszkola specjalnego?

N. Dzieci z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego do dziewiątego roku życia mogą uczestniczyć w edukacji przedszkolnej. Niektóre idą do szkoły w wieku ośmiu lat, ale zdecydowana większość dzieci zostaje do dziewiątego roku życia w placówce przedszkolnej.

R. Czy budynek jest specjalnie przystosowany do pełnienia funkcji przedszkola specjalnego?

N. Budynek przedszkola jest przystosowany pod względem architektonicznym do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dla dzieci, które mają problemy z poruszaniem się, jest podjazd oraz winda w dużej szkole. Placówka wyposażona jest np. w salę doświadczania świata, salę SI i w sprzęt terapeutyczny. To wszystko jest na miejscu i rodzic nie musi po zajęciach przedszkolnych jeździć na zajęcia dodatkowe gdzie indziej. W miesiącu każde dziecko ma około 20–25 godzin terapeutycznych. Są to takie zajęcia, które bardzo dobrze wpływają na dziecko, a jednocześnie dzieci się dobrze podczas nich bawią.

Niewątpliwym atutem naszego przedszkola jest jego położenie w pięknej okolicy lasów, wsi. Urocze miejsce do spacerów i pokonywania naturalnych przeszkód na leśnych ścieżkach. Słuchamy śpiewu ptaków, obcujemy z przyrodą, obserwujemy zmiany zachodzące we wszystkich porach roku. Na wsi poznajemy zwierzęta i słuchamy ich „mowy”. 

R. Nauka przez zabawę jest najlepsza.

N. Tak, zgadza się. Sala przedszkolna posiada kącik do terapii integracji sensorycznej. Mamy  dużo sprzętów dźwiękowych i dotykowych. Sala jest uwielbiana przez dzieci.

R. Dzieci w przedszkolu specjalnym wymagają większej pomocy podczas karmienia czy czynności higienicznych.

N. To nie stanowi problemu. Bardzo dużo dzieci nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych i nosi pampersy. Niesamodzielność w tym względzie nie stanowi dla nas żadnej przeszkody.

R. Jakie cechy osobowości powinny posiadać osoby pracujące w przedszkolu specjalnym?

N. Przede wszystkim powinny być to osoby empatyczne i ciepłe. To jest ciężka, ale wdzięczna praca. 

R. Jak taka praca wpływa na człowieka?

N. Na pewno uczy pokory i cierpliwości, ale myślę, że także daje dużo szczęścia. Nawet drobne postępy dzieci dają radość i satysfakcję.

R. Czy jest to też obciążenie psychiczne?

N. Przyznam szczerze, że to jest duże obciążenie. Odpowiedzialność za dzieci jest cały czas. Dzieci są największym skarbem swoich rodziców. Powierzyli w moje ręce odpowiedzialność za proces terapeutyczno-wychowawczy. Nauczyciel czuje tę odpowiedzialność, ponieważ różnie bywa. Pojawiają się nieprzewidziane ataki padaczki. Czasem dzieci są agresywne, autoagresywne, ale myślę, że człowiek z każdym takim wydarzeniem uodparnia się coraz bardziej. Chociaż praca tu jest ciężka, jest ona też wdzięczna.

R. A jakie są dzieci, które uczęszczają do przedszkola specjalnego?

N. Jak już wspomniałam, niektóre przejawiają autoagresję, inne izolują się. Są dzieci autystyczne, które nie lgną do kontaktu z rówieśnikami. Są także dzieci niezwykle uzdolnione w jakiejś dziedzinie. Zazwyczaj, pomimo swojej niepełnosprawności, są bardzo pogodne i dające wiele ciepła. Naprawdę moglibyśmy się od nich wiele nauczyć.

R. Dziękuję za rozmowę

N. Również dziękuję