Zajadanie stresu, napady głodu, ciągłe myślenie o jedzeniu ? kiedy warto szukać pomocy?

Zaburzenia odżywiania i niekontrolowane interakcje z jedzeniem często nie mają nic wspólnego z brakiem silnej woli. Jeśli jedzenie staje się sposobem radzenia sobie z emocjami, źródłem pocieszenia lub obsesji - to sygnał, że warto skonsultować się z lekarzem lub psychoterapeutą.

Częste objawy takich problemów to: napady objadania się, jedzenie mimo braku głodu, silne wyrzuty sumienia po posiłkach, jedzenie „na automacie” w sytuacjach stresowych, kompulsywne liczenie kalorii lub restrykcyjne diety przeplatane epizodami łamania zasad.

Czy każdy, kto się objada, ma zaburzenia odżywiania?

Nie zawsze. Jednak jeśli trudności się powtarzają, a jedzenie staje się źródłem cierpienia - to wystarczający powód, by poszukać pomocy i diagnozy.

Dlaczego klasyczne porady typu „jedz mniej” nie działają u każdego?

Bo wiele problemów z jedzeniem nie wynika z braku wiedzy, ale z głęboko zakorzenionych mechanizmów biologicznych i psychicznych. U osób z insulinoopornością, PCOS, depresją czy zaburzeniami lękowymi - uczucie głodu, sytości, zachcianki i impulsy są regulowane w zupełnie inny sposób.

Dodatkowo, presja kulturowa i wewnętrzny krytyk osobom z zaburzeniami często napędzają błędne koło wstydu, objadania się i kolejnych diet. Dlatego skuteczna pomoc wymaga podejścia całościowego, a nie tylko zmiany jadłospisu. Jak zdradza pacjentka:

„Próbowałam diet i trenerów, ale to dopiero rozmowa z psychologiem pomogła mi zrozumieć, dlaczego jem w stresie.”

Czym różnią się problemy z jedzeniem o podłożu metabolicznym, hormonalnym i emocjonalnym?

• Metaboliczne: np. spowolniona przemiana materii, hipoglikemia reaktywna, niedobory żywieniowe - mogą powodować fizjologiczne uczucie głodu mimo zjedzenia posiłku.
• Hormonalne: insulinooporność, PCOS, zaburzenia pracy tarczycy, zespół Cushinga - wpływają na apetyt, odkładanie tłuszczu i odczuwanie sytości.
• Emocjonalne: jedzenie jako reakcja na stres, nudę, samotność, napięcie. Pojawia się bez realnej potrzeby fizycznej - często jako mechanizm radzenia sobie.

W praktyce te sfery często się przenikają. Dlatego tak ważna jest współpraca lekarza, dietetyka klinicznego, endokrynologa i psychoterapeuty online. Wszystkich tych specjalistów znajdziesz w MED24.

Jak wygląda pierwsza konsultacja z dietetykiem online?

Konsultacja z dietetykiem online w Med24 zaczyna się od rozmowy - bez wagi, bez pomiarów, bez oceniania. Dietetyk zadaje pytania o Twój styl życia, samopoczucie, relację z jedzeniem i historię dotychczasowych prób zmiany nawyków.

Spotkanie odbywa się w przyjaznej, bezpiecznej atmosferze - kontakt ze specjalistą możliwy  jest poprzez czat, telefon lub wideo. Już po pierwszym kontakcie możesz poczuć ulgę, że ktoś traktuje Twój problem poważnie, a nie sprowadza go do „jedz zdrowiej i więcej się ruszaj”.

Czy trzeba przygotować się do konsultacji?

Warto mieć przy sobie wyniki podstawowych badań (np. morfologia, glukoza, TSH), listę przyjmowanych leków i suplementów oraz przypomnieć sobie, jak wygląda Twój zwykły dzień - co jesz, kiedy, jak się wtedy czujesz.

Wywiad, badania, emocje - jak dietetyk diagnozuje problem naprawdę całościowo?

Dobry dietetyk nie ocenia, że „jesz źle” - tylko zadaje pytania: dlaczego jesz w ten sposób, co próbujesz w ten sposób zaspokoić, jak to wpływa na Twoje ciało i emocje?

W podejściu całościowym kluczowe są:

• wywiad kliniczny (choroby, leki, hormony),
• wywiad żywieniowy (nawyki, schematy, styl życia),
• emocje wokół jedzenia (wstyd, napięcie, obsesje),
• wyniki badań (m.in. glukoza, insulina, witaminy, tarczyca).

Na tej podstawie dietetyk buduje realny obraz problemu i proponuje plan działania - dostosowany do Twoich możliwości, potrzeb i tempa zmian.

„Po raz pierwszy ktoś zapytał mnie, co czuję po jedzeniu, a nie tylko co i ile zjadłam. To zmieniło wszystko.”

Podejście psychodietetyczne - czym różni się od tradycyjnych „jadłospisów z wyliczonymi kaloriami”?

Psychodietetyka nie polega na liczeniu kalorii ani idealnym rozkładzie makroskładników. To podejście, które łączy wiedzę o żywieniu z psychologią - pomaga zrozumieć, dlaczego jemy tak, jak jemy, i jak stopniowo zmieniać nawyki, które nam szkodzą.

Zamiast „tu masz jadłospis na 1500 kcal”, pacjent otrzymuje:

• strategie radzenia sobie z napadami głodu,
• pomoc w rozpoznawaniu sygnałów głodu i sytości,
• wsparcie psychologiczne.

Podejście psychodietetyczne skupia się na długofalowej zmianie relacji z jedzeniem, a nie na sztywnych dietach. Kluczowe jest zrozumienie emocjonalnych i behawioralnych mechanizmów stojących za jedzeniem oraz rozwijanie umiejętności, które pomagają podejmować bardziej świadome decyzje żywieniowe. Zamiast narzucać konkretne jadłospisy, psychodietetyka oferuje narzędzia do budowania zdrowych nawyków na trwałe.