Krykiet przedstawienie zasad gry

Anglicy to prekursorzy wielu dyscyplin sportowych, które obecnie rozgrywane są na największych zawodach, a przykładem może być np. najpopularniejszy sport na świecie, jakim jest piłka nożna. Do listy nietypowych i być może mniej znanych dyscyplin, które nie cieszą się dużą popularnością w Polsce, dołącza krykiet. Pierwsze zapiski o tej grze pochodzą z XIII wieku, a pierwszy mecz krykieta o stawkę pieniężną rozegrano w 1697 roku w Sussex. XVIII wiek to ogromny rozwój i rozpowszechnienie tego sportu w Anglii, gdzie stał się narodowym sportem Anglików, przede wszystkim dzięki otwarciu zakładów za pieniądze.

Następnie w XIX wieku zaczęto organizować międzynarodowej turnieje, a pierwszy z nich miał miejsce w 1844 roku w New Jersey. W meczu zmierzyły się dwa państwa (USA i Kanada). Ponad 100 lat później w 1975 roku kibice mogli oglądać mecze na pierwszych Mistrzostwach Świata. Obecnie krykiet cieszy się dużą popularnością w Anglii, Irlandii, Nowej Zelandii, Australii, Indiach i innych krajach azjatyckich i afrykańskich.

KRYKIET ZASADY GRY

Obowiązujące zasady krykieta funkcjonują od 1787 roku z małymi korektami jak ta z 2005 roku o przebiegu rzucania piłki przez „bowlera”. Boisko do gry w krykieta ma eliptyczny kształt i jest pokryty trawą. Najczęściej średnica boiska wynosi od 130 do 150 metrów, a centralna część koła w kształcie prostokąta ma wymiary 3,05 x 20,12 metrów. Ta część pokryta gliną i krótką trawą nazywa się „pitch”. Po obu stronach znajdują się specjalne bramki z trzema wbitymi słupkami z dwiema poprzeczkami (baile). Drużyna składa się z 11 graczy. Jedna część specjalizuje się w rzucaniu i mowa tutaj o wspomnianym bowlerze, a druga część w odbijaniu piłki (batsman). Dodatkowo drużyna broniąca posiada w polu graczy defensywnych, których rolą jest uniemożliwienie batsmanom zdobywania runów (punkty w krykiecie).

Ważną funkcję pełni główny łapacz piłek (wicket-keeper), który przechwytuje piłki. Odbijający korzystają z płaskiego kija o wymiarach 96,5 x 10,8 centymetrów. Kij jest wykonany z korka i pokryty skórą w kolorze białym lub czerwonym. Podstawą jest także wyposażenie graczy w buty z kolcami zapewniającymi przyczepność, długie spodnie i koszula. Ważnym ochronnym elementem przed urazami i uderzeniami piłką jest kask, ochraniacze i rękawice. Zawodnik odbijający piłkę stara się ją odbić jak najdalej, a następnie biegnie w celu zdobycia punktów (runów). W przypadku wybicia piłki poza pole gry, drużyna automatycznie zdobywa 6 punktów (piłka nie dotknie ziemi) i 4 runy, jeśli wyjdzie za boisko, odbijając się wcześniej od podłoża. By poznać zasady gry możesz wykorzystać kod poromocyjny lvbet i typować dowolny przebieg rozgrywanych pojedynków. 

PRZEBIEG POJEDYNKU W KRYKIECIE

Mecze krykieta podzielone są na jednodniowe i kilkudniowe. Mecze wielodniowe to najdłuższa forma gry, w której spotkanie trwa nawet 5 dni, a każdy mecz od 4 do 6 godzin. Mecze jednodniowe rozgrywane są w jednym inningu (zmianie) o ograniczonej liczbie overów (rzutów). Takie spotkanie trwa w skrajnych przypadkach do 8 godzin. W meczach kilkudniowych obie części składają się z rund, a ich liczba zależy od rangi turnieju/spotkania. W każdej rundzie drużyny wykonują 6 rzutów. Bowler, czyli osoba rzucająca rzuca piłkę w stronę batsmana według oficjalnych zasad. Obecnie łokieć może być rozprostowany maksymalnie do 15 stopni. W innym wypadku rzut nie jest uznawany za prawidłowy i drużynie przeciwnej dopisuje się jeden punkt, a bowler ponawia swoją próbę.

Batsmani starają się zdobyć run, biegnąc na drugi koniec pitchu. W gotowości oczekuje także drugi zawodnik, który również po odbiciu biegnie w przeciwnym kierunku. W przypadku, gdy obaj dotkną ziemi za linią, drużyna zdobywa run. Kolejna ważna zasada to sposoby wyautowania odbijających. Najważniejsze z nich to:

- złapanie piłki wybitej w powietrze przez batsmana;
- wybicie przez batsmana piłki nogą;
- wyjście odbijającego poza linię w celu odbicia piłki;
- trafienie bramki, gdy batsman po odbiciu piłki biegnie do linii crease;
- uderzenie przez batsmana kijem w wicket (część bramki) przy próbie odbicia piłki;
- wykluczenie batsmana, jeśli ten nie pojawi się 2 minuty po wyautowaniu poprzedniego zawodnika;

Do zasady wyautowania trzeba dodać sposoby na uzyskanie błędów przez batsmana. Odbijający popełnia błąd, gdy odbije piłkę dwukrotnie swoim kijem, dotknie piłki ręką i utrudnia rzut miotaczowi. Jeśli wszyscy batsmani zostaną wyautowaniu, następuje zmiana. Drużyna broniąca rzuca, a ta, która rzucała, przystępuje do ofensywy i zdobywania runów. Najlepsi miotacze na świecie potrafią rzucać piłkę z prędkością od 150 do 170 kilometrów na godzinę.

SĘDZIOWIE

Do czuwania nad meczem i egzekwowania punktów i zasad czuwa dwóch głównych sędziów. Jeden stoi za bramką, a drugi w pozycji umożliwiającej obserwowanie batsmana (odbijającego). Większość decyzji podejmuje sędzia zabramkowy, a drugi daje mu wskazówki i podpowiada w razie niejasności. Nad wszystkim czuwa również trzeci sędzia odpowiedzialny za sprawdzanie powtórek. W przypadku spornych decyzji sędziowie boiskowi podchodzą do monitora i analizują zagranie lub dziwną sytuację.