Święto Niepodległości w Szczuczynie

W czwartek, 11 listopada 2021 r. w Szczuczynie, któremu 329 lat temu (9.11.1692) nadano prawa miejskie, odbyła się patriotyczna uroczystość niepodległościowa.

Pierwsza wojna św. zakończyła się klęską zaborców Niemiec i Austrii, a w Rosji szalała rewolucja. Dzięki bezsilności tych trzech państw zaborczych i walce Polaków po123 latach niewoli (1795-1918), Polska odzyskała – niepodległość i godne miejsce na mapie. Tegoroczna uroczystość 103. rocznicy odzyskania niepodległości rozpoczęła się o godz. 11.00 w kościele pw. I NMP, celebracją Mszy Świętej w intencji naszej Ojczyzny. Po mszy reprezentacyjne pododdziały jednostek mundurowych wewnętrznych i z USA przemaszerowały ulicą Szpitalną, aby dumnie i w pełnej gali dotrzeć do przyległej ulicy Kościelnej na Plac Apelowy z krzyżem i tablicą przed frontonem zabytkowego kościoła. Pod krzyżem, na cokole wyryta jest liczba „1892 r.”. Na pionowej płycie z granitu, osadzonej na wspornikach, umocowano stylizowaną tablicę pamiątkową z wypukłą inskrypcją odlaną z brązu. Nad tekstem znajduje się godło z koroną RP. Krzyż i honorową tablicę utrzymuje szeroka, trzystopniowa podstawa z granitu. Monumenty ustawione na wspólnej płycie, wchodzą w historyczny dialog z napisem na tablicy świadczącej o losach Polski, gm. Szczuczyn i powiatu.

Tu, po oficjalnym otwarciu, realizowano dalszy ciąg uroczystości. Wysłuchano przemówień, odczytano Apel Poległych, złożono wiązanki i zapalono znicze pod tablicą z epigrafem: „Tym, którzy poświęcili swoje życie i zdrowie dla wolnej, niepodległej oraz suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej w 100. rocznicę odzyskania niepodległości hołd składają mieszkańcy miasta i gminy Szczuczyn. Szczuczyn, 11.11. 2018 r.”

Patriotyczna uroczystość zakończyła się konsumpcją smacznej, regenerującej i pachnącej wędzonką – żołnierskiej grochówki.

MSZA ŚW. W INTENCJI OJCZYZNY

Od godz. 11.00 proboszcz parafii pw. Imienia NMP w Szczuczynie, a zarazem dziekan dekanatu szczuczyńskiego – ks. kan. Jacek Majkowski (od 2017 r.) sprawował Mszę Świętą. Po jej rozpoczęciu przekazał głos burmistrzowi Szczuczyna Arturowi Kuczyńskiemu. Burmistrz stosownie do wagi święta i sytuacji geopolitycznej, a bliskiej dla Polski, wyraził swoje stanowisko w sposób przekonujący słuchaczy.

Wyraźnie i zdecydowanie względem powagi wiary, człowieka i Ojczyzny odniósł się do Święta Niepodległości ks. Jacek Majkowski. Wypowiedzi księdza skłaniały również do silnych refleksji patriotycznych.

Po zakończeniu obrzędu religijnego ks. Marcin Ołtarzewski, obchodzący 11 listopada imieniny, przyjął życzenia i kwiaty, które w imieniu parafian złożyła pani Apolonia Furchel z członkinią Koła.

ZARYS PRZEBIEGU UROCZYSTOŚCI

Na placu przed Tablicą Pamiątkową reprezentacje ustawiły się w określonych miejscach. Wokół zgrupowali się goście, mieszkańcy Szczuczyna i okolic w ogólnej liczbie ok. 300 osób, którzy z ciekawością i dumą obserwowali ceremonię patriotyczną.

Raport dla burmistrza Artura Kuczyńskiego, o przygotowaniu do rozpoczęcia obchodów Święta Niepodległości, złożył druh Robert Łepkowski. Burmistrz jako mówca, zabierał głos kilkakrotnie, określał sprawy Polski i Szczuczyna w kontekście niepodległości, ściśle dotyczące każdego z nas.

Gospodarz, zgodnie z przyjętą precedencją, z szacunkiem powitał gości z różnych stanowisk, grup społecznych powiatu i gminy. W sposób niezwykle kurtuazyjny powitał żołnierzy z dalekiej Ameryki przebywających w Polsce w ramach kontyngentu USA. Amerykanin w języku własnym powiedział: „Nazywam się kapitan Branton. Stacjonujemy w Bemowie Piskiem w grupie bojowej. Dziękujemy burmistrzowi i wszystkim szczuczynianom za mile spędzony z Wami czas. Dzisiaj jest dzień 11 listopada. W tym dniu my również obchodzimy Święto Weterana Stanów Zjednoczonych. W ten sposób hołdujemy żołnierzom, którzy służyli w armii przed nami. Dziękujemy za obecność z Wami i życzymy miłego Dnia Niepodległości”.

Przy dźwiękach profesjonalnie grającej Orkiestry Dętej OSP w Szczuczynie delegacje złożyły wieńce i zapaliły znicze w miejscu kultu i pamięci. Z przeciwnej strony placu kobiecy zespół z MDK nie dał się pokonać Orkiestrze. Tyle że Panie grały na własnych, genetycznie uwarunkowanych instrumentach.

Bardzo poważnie, dumnie i ładnie prezentowała się Policyjna Klasa Mundurowa z Zespołu Szkół w Niećkowie.

CHWILE ŚWIĄTECZNEGO DIALOGU

Do osób budzących bardzo wyraźnie zainteresowanych powagą świątecznych słów i gestów zwróciłem się z pytaniami:

– Czym dla Ciebie jest współczesny patriotyzm? – zapytałem uczestnika uroczystości.

– Patriotyzm jest nieustannie zawarty w obronie kraju przed oszczerstwem, poniżaniem tradycji kulturalnych, wrogością, konspiracją, a w razie potrzeby obroną militarną. Trzeba poważnie traktować godło, barwy państwowe, hymn i polską konstytucję – odpowiedział Andrzej.

– Jak we współczesnym świecie i kraju rozumiesz wolność? – zapytałem niebieskooką blondynkę.

– Osobiście odczuwam w tym wolność kultury słów, przynależność nieszkodzącą nikomu, rozsądną moralność, nieskrępowane wyrażanie poglądów religijnych i poczucie tzw. mądrej demokracji – Dorota odeszła zadowolona z odpowiedzi.

– Jak Pan odbiera dzisiejsze święto w kontekście lat minionych? – zapytałem miłego seniora.

– Uroczystość 11 listopada skłania do zadumy nad 76-letnim okresem powojennym, w którym wolnościowe i demokratyczne aspiracje Polaków były dławione wcześniej przez niemieckich, potem długo przez rosyjskich okupantów. Robiono z nami, co chciano, a później obcą naszej woli i tradycji, hegemonistyczną władzę sprawował tzw. komunistyczny brat, jako Związek Radziecki. Ten brat dziś na granicy puka do polskich drzwi!

Pamiętam, że w historycznym bałaganie nawet Polacy uczestniczyli, jak Feliks Dzierżyński, Julian Marchlewski! Oni nie byli zwolennikami niepodległej Polski, tylko polskiej republiki sowieckiej! Chcę wierzyć, że Niepodległa to my i nasi przyjaciele! – uścisnął dłoń i odszedł zamyślony.

HISTORYCZNA DUMA WOKÓŁ REFLEKSJI NAD KSZTAŁTEM WOLNOŚCI

Głównym punktem szczuczyńskiego świętowania 11 listopada, po Mszy Świętej, była uroczystość przed pamiątkową Tablicą Wolności.

Wobec obchodów różnych wydarzeń listopadowe święto wpisało się w tradycje i historyczną dumę mieszkańców Szczuczyna. A choć listopad kojarzy się z przemijaniem, to w tym przypadku nazwa jesiennego miesiąca idealnie wpisuje się w nostalgiczny charakter obchodzonych w nim świąt – wielkiego, polskiego zwycięstwa.

Duma, postrzegana jest w nas jako pozytywna cecha, którą odznaczają się osoby powszechnie szanowane. Trzeba mieć szczęście, żeby zgromadzić w sobie takie atrybuty jak: anielska łagodność, wrażliwość lub asertywność. Nie jest to jednak zespół cech wielkich przywódców. Zatem ten, który przyniósł nam 103 lata temu niepodległość, miał cechy – niepowtarzalne. Prócz tego cały zespół ludzi otaczających Marszałka J. Piłsudskiego wspominać należy z głębokim szacunkiem, bo z tego wynika nasza duma Narodowa!

Dziś, Polacy po zakamuflowanym po II w. św. zniewoleniu, odradzają się w poczuciu patriotyzmu. U niektórych jest to stan ekstremalny nie budowany na znajomości historii Polski. Z braku chęci walki o nią, kwitnie agresywna potrzeba zatapiania siebie w bierności, a zamiast hetmańskiej buławy rzucanie hejtem na polu walki internetowej. Patriotyzm dzisiejszych dni stoi na rozdrożu. Można obarczyć to odwrotnie rozumianą dumą, biegiem za globalizacją i patrzeniem na kolorowy świat przez czarno-białe okulary. Wolność krwawo zdobyta 103 lata temu, u niektórych odchodzi do lamusa. W maratonie za materializmem i globalizmem zapominamy o tych, którzy Polskę wydobyli z popiołów. Brak empatii zastąpił potrzebę czynienia ogólnego dobra. Kolejne święto narodowe niech zobowiązuje nas do – wolności, mądrości i jedności całego narodu. W historii bywa różnie, ale w roku 1918 patrioci musieli myśleć tak, jak ich liderzy: Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski, Wincenty Witos, Wojciech Korfanty, Ignacy Daszyński i bp Adam Sapieha. Ważni też byli dowódcy: gen. Tadeusz Rozwadowski, gen. Józef Haller, gen. Władysław Sikorski, gen. Kazimierz Sosnkowski, gen. Leonard Skierski, gen. Edward Śmigły-Rydz, gen. Włodzimierz Zagórski i płk Kazimierz Rumsza.

Dlaczego jednak Polska w 1918 r. nie została monarchią, a przyjęła zmierzch dynastii? W tym czasie siły polityczne w Europie wspierające odzyskanie przez Polskę niepodległości porzucały idee monarchistyczne i przechodziły na pozycje republikańskie. Polska Rada Regencyjna przekazała władzę w ręce komendanta Pierwszej Brygady J. Piłsudskiego. Ta decyzja definitywnie zakończyła spór o przywrócenie przedrozbiorowej monarchii – Polska stała się republiką.

Pogrom bolszewików w Bitwie Warszawskiej dał Polsce niepodległość i pokój całej Europie.

Dziś za wschodnią granicą samozwaniec krzyczy: „[…], to dlaczego w 1939 r. nie zdołaliście się obronić”? Odpowiedź prosta, bo w 1939 przegraliśmy z waszej zemsty za pogrom Rosjan w sierpniu 1920 roku. Siła polskiego państwa została jednak wówczas skruszona przez wewnętrzną walkę skłóconych elit. Rządzili jedni, a drudzy im przeszkadzali, bo to oni chcieli władać polskim państwem. Historia zatoczyła koło. W 1989 r. po zmianie ustroju w Polsce, w jedności pokoleń panuje sytuacja cienia, podobna jak była po roku 1918.

W Szczuczynie już tradycyjnie niezakłócona patriotyczna uroczystość w 2021 r. pozostawiła konstruktywne wspomnienia. Miejmy nadzieję, że zaowocuje to sukcesywnym jednoczeniem lokalnej społeczności. Przyniosła też satysfakcję organizatorom, którymi byli: Artur Kuczyński – Burmistrz Szczuczyna, Tomasz Mioduszewski – Przewodniczący Rady Miejskiej i wiele pracowitych osób z urzędu i wolontariuszy.

                                                                             Tekst, zdjęcia i film: Stanisław Orłowski

Link do filmu: https://youtu.be/f4cEwkXIX3M