Rady dla rodziców

Opracowała:
mgr Irena Bar
Przedszkole Miejskie nr 6

Żeby proces adaptacyjny dziecka do przedszkola przebiegał sprawnie
musi zaistnieć ścisła współpraca między rodzicami a pracownikami przedszkola. Ich wspólny wysiłek ułatwi dzieciom przystosowanie się do nowego środowiska.

Początek roku szkolnego jest ciężkim przeżyciem nie tylko dla 3-latków, ale również dla ich rodziców. Najbardziej martwią się oczywiście matki, ale również i ojcowie z niepokojem myślą o pierwszych dniach pobytu swojego dziecka w przedszkolu. Takie przeżycie dla całej rodziny nie musi być przeżyciem traumatycznym. W trakcie procesu adaptacji może pojawić się
u dzieci:
moczenie nocne, regres, apatia, a nawet depresja dziecięca, ale takie objawy występują naprawdę rzadko i tylko wtedy, gdy dziecko jest nie przygotowane do przedszkola. Trzeba się pogodzić z tym, że oderwanie dziecka od domu nie będzie dla niego przyjemnym przeżyciem. Warto mieć świadomość tego, co może przeżywać dziecko, po to, aby mu pomóc.

Małe dziecko oderwane od domu płacze, grymasi, jest wystraszone, ponieważ:
- traci poczucie bezpieczeństwa, które zapewniała mu obecność bliskich osób,
- nie potrafi jeszcze samodzielnie zadbać o swoje potrzeby ( potrzebuje pomocy podczas jedzenia, ubierania, korzystania z toalety ),
- nie umie jeszcze bawić się z rówieśnikami, więc różnymi sposobami zwraca na siebie uwagę nauczyciela,
- czuje się zagubione w nieznanych pomieszczeniach przedszkola.

Tak naprawdę wszystkie te złe odczucia są naturalną obroną trzylatka przed tym co nowe, nieznane i można je złagodzić.
Dlatego też na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji opracowałam wskazówki i rady dla rodziców, które pomogą zarówno dzieciom jak i ich rodzicom przezwyciężyć trudności w przystosowaniu się do nowych warunków.

RODZICE !
1. Zamiast myśleć o ciemnych stronach adaptacji w przedszkolu, potraktujcie te
chwile jako ważne i niezwykłe dla całej rodziny.

2. Pamiętajcie, że edukacja przedszkolna ( rozpoczęta już w wieku 3 lat ) jest
bardzo ważna dla rozwoju dziecka i nie można jej zaniedbywać.

3. Odsuńcie od siebie niepokój i spokojnie z uśmiechem zakomunikujcie dziecku:
" Kochanie masz już 3 lata, więc możesz iść do przedszkola". Używajcie słowa:
" możesz" a nie " musisz ".

4. Już u dwulatka rozwijajcie samodzielność, ponieważ " dziecko samodzielne
to dziecko dzielne ".

5. Uczestniczcie w zajęciach adaptacyjnych, odwiedzajcie przedszkole jeszcze
przed rozpoczęciem roku szkolnego.

6. Zaufajcie pracownikom przedszkola. Mają oni świadomość że przejmując
opiekę nad dzieckiem dopełnią wszelkich starań, aby dziecko dobrze się czuło
wśród rówieśników i prawidłowo się rozwijało.

7. Rozstanie z rodzicami to najtrudniejsza chwila, więc jeśli nie ma takiej
potrzeby lepiej jej nie przedłużajcie. Rozstanie jest mniej bolesne gdy:
- pożegnanie jest serdeczne, ale krótkie,
- rodzice ustalą z dzieckiem porę odbioru z przedszkola ( oczywiście tak,
żeby zawsze mogli dotrzymać danego słowa ),
- jeśli dziecko bardzo rozpacza to powoli i spokojnie przekażcie je
nauczycielowi ( dziecko podświadomie szuka ciepła i troski, więc przytula
się do nauczyciela i szybko uspokaja ).

8. Starajcie się nie przekazywać dziecku swoich obaw i niepokojów związanych
z poobiednim odpoczynkiem ( leżakowanie ). Jeśli coś Was niepokoi, poproście
nauczyciela o rozmowę. Nigdy nie rozmawiajcie jednak przy dziecku. Zamiast
piżamy kupcie dziecku bawełniany dres lub sportowe ubranko, ponieważ
leżakowanie nie powinno kojarzyć się dziecku z nocnym spaniem.

9. Zaproponujcie przyniesienie ulubionej zabawki lub przytulanki dziecka ,
po to by miało coś swojego i czuło się bezpieczniej.

10.Skompletujcie wyprawkę dziecka, pamiętając o jego dobrym samopoczuciu.
Ubranie powinno być wygodne, przewiewne, lekkie oraz łatwe do zakładania
i zdejmowania. Warto również pamiętać, że małe dzieci nie tylko biegają,
ale również skaczą, turlają się, czworakują, leżą, siedzą itd. Dlatego
wybierając ubranie dla dziecka kierujmy się podstawową zasadą: maluch
powinien czuć się w nim dobrze.
Ubranie dla 3 - latka :

- ubranie bez zbędnych guzików, sprzączek i ozdób,
- spodnie lub spódnica na gumkę ( bez skomplikowanych dla 3-latka szelek, pasków ),
- ubranie " na cebulkę " pozwoli nauczycielowi dostosować ubiór dziecka do warunków atmosferycznych i temperatury sali,
- najlepsze są buty na twardej podeszwie ( nie klapki ), zapinane na rzepy,
- długie włosy można związać lub spiąć tak, aby nie zasłaniały oczu,
- kolczyki ( jeśli nie można z nich w ogóle zrezygnować ) powinny mieć formę małych wkrętów, a dziecięca biżuteria misi być wykonana z bezpiecznego lekkiego plastiku,
- pamiętajcie o ubraniu na zmianę. Dziecku w tym wieku może się zdarzyć zapomnieć o potrzebach fizjologicznych lub zmoczyć się czy pobrudzić, a nauczyciel chętnie przebierze dziecko, jeśli w szatni zostawicie dodatkowe ubranie.

11. Bądźcie w stałym kontakcie z nauczycielem. Pytajcie o wszystko co Was
interesuje w zachowaniu i postępach dziecka. Informujcie nauczyciela
o ulubionych zabawach i zainteresowaniach dziecka.

12. W miarę możliwości uczestniczcie w życiu przedszkola ( uroczystości,
wspólne zabawy i wycieczki ).

13. Rozmawiajcie z dzieckiem na temat tego co się wydarzyło w przedszkolu.
pytania niech dotyczą nie tylko tego co było na śniadanie, obiad,
podwieczorek, ale również udziału dzieci w zajęciach, zabawach i relacjach
z rówieśnikami.

14. Pamiętajcie, że okres adaptacji w przedszkolu trwa krótko, a po kilku
miesiącach będziecie z uśmiechem wspominać swoje obawy i niepokoje.