Toaleta to nie śmietnik!

Niewłaściwe korzystanie z kanalizacji prowadzi do poważnych problemów eksploatacyjnych w sieciach, przepompowniach i oczyszczalniach ścieków. Sieć kanalizacyjna jest przystosowana do przyjmowania ścieków z naszych domów, nieczystości sanitarnych i papieru toaletowego. Ciągle zdarza się, że niektórzy mieszkańcy toaletę traktują na równi z koszem na śmieci. Odpady wrzucone do sedesu mogą doprowadzić do poważnych awarii i zatorów, cofnięcia ścieków i zalania mieszkania czy posesji. 

- W zrzucanych ściekach znajdują się często substancje i przedmioty, których nie powinno tam być, np. artykuły higieniczne – wata, pieluchy, podpaski, bandaże, patyczki do czyszczenia uszu, waciki; resztki pożywienia, oleje jadalne, resztki materiałów i tekstylia, foliowe torebki oraz niedopałki papierosów – wymienia Jarosław Korycki, kierownik Miejskiej Oczyszczalni Ścieków w Grajewie. 

Każdego roku Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Grajewie kilkadziesiąt razy interweniuje udrażniając kanalizację miejską. Konsekwencje niewłaściwego wykorzystania kanalizacji sanitarnej są dotkliwe zarówno dla jej użytkowników ale też dla przedsiębiorstwa wodociągowego. Przez ”sedesowych bałaganiarzy” ZWiK ponosi wysokie koszty usuwania awarii sieci, naprawy urządzeń i wymiany pomp. Lekceważąc podstawowe zasady korzystania z domowej toalety przyczyniamy się do zwiększenia kosztów użytkowania, a tym samym wzrostu ceny za odprowadzanie ścieków. 

Każdy z nas ma  wpływ na prawidłowe funkcjonowanie kanalizacji, trzeba tylko mieć wyobraźnię. Poniżej lista odpadów, których nawet w stanie rozdrobnionym nie należy wyrzucać do urządzeń sanitarnych - umywalek, zlewozmywaków, sedesów i kratek ściekowych:

1) wata, pieluchy, podpaski, nawilżane chusteczki, materiały opatrunkowe, gazy, ścierki, szmaty, rajstopy, tekstylia, włókna oraz inne części garderoby - materiały te łączą się w sploty, przykleją do ścian kanałów uniemożliwiając swobodny przepływ ścieków, powodują zapychanie kanałów oraz nawijają się na wirniki pomp doprowadzając  do ich uszkodzeń;

2) ręczniki papierowe, gazety i inne nierozpuszczające się w wodzie materiały, zbijające się w rurach w zwartą masę oraz nawijające się na wirniki pomp;

3) niedopałki papierosów, patyczki, lekarstwa, farby, lakiery oraz chemikalia inne niż powszechnie używane środki czystości; zawarte w nich substancje chemiczne są szkodliwe dla pożytecznych mikroorganizmów oczyszczających ścieki w biologicznej części oczyszczalni;

4) igły, druty, pręty itp., zalegają one w kanałach stanowiąc niewidoczne niebezpieczeństwo dla pracowników sieci kanalizacyjnej; przebijają rękawice, buty i boleśnie kaleczą powodując ryzyko zakażenia wirusem HIV, żółtaczką lub innymi chorobami zakaźnymi;

5) materiały budowlane, mieszaniny cementowe, masy bitumiczne, żwir, piasek, popiół, szkła, skóry, obierki, wytłoczyny; opadają na dno przewodów kanalizacyjnych tworząc zwarte, trudne do usunięcia zatory kanałów;

6) tłuszcze i oleje; tężeją w rurach, zmniejszają ich średnice i przyśpieszają konieczność czyszczenia lub remontu sieci;

7) nakrętki, korki, plastikowe torebki foliowe, prezerwatywy; nie rozpuszczają się irównież tworzą zatory kanałów;

8) odpady i ścieki z hodowli zwierząt lub uboju; zawarte w nich substancje chemiczne są szkodliwe dla pożytecznych mikroorganizmów oczyszczających ścieki w
biologicznej części oczyszczalni; zagniwają w kanałach ściekowych powodują również nieprzyjemne odory, prowadząc do zatorów kanałów;

9) do kanalizacji sanitarnej nie wolno również odprowadzać wód opadowych; w czasie obfitych opadów powoduje to przepełnienie kanalizacji oraz zalewanie piwnic;

10) zużyte oleje silnikowe, rozpuszczalniki itp. substancje ropopochodne; są to silne trucizny, dlatego też utrudniają (hamują) procesy biologicznego oczyszczania ścieków; jedna kropla ropy naftowej skutecznie zanieczyszcza 1000 litrów wody!!

11) przeterminowane lekarstwa, przeterminowane środki ochrony roślin; substancje te wykazują dużą trwałość (są trudno biorozkładalne); substancje te przyczyniają się do znacznego zmniejszenia skuteczności i efektywności oczyszczania ścieków.

/e/